Czemu ludzie nie zauważają moich starań? Dlaczego mówią, że jestem nerwowa, kłótliwa, wredna i niewdzięczna, kiedy walczę o swoje prawa? Dlaczego to, że nie jestem taka jak każda robi ze mnie kogoś, kogo się nie lubi? Dlaczego mądrość w tych czasach nie jest popularna? Dlaczego najsławniejsze są największe idiotki, ważne, żeby były bogate? Dlaczego? Dlaczego ci, którzy mnie obrażali siedzą sobie w domu w większej grupce, tworząc lożę szyderców, świetnie się bawiąc, a ja jestem emocjonalnie zmuszona do napisania tego tekstu? Dlaczego oni nie pamiętają, co mi powiedzieli, a ja pamiętam każde słowo, każdą obelgę, każdy oddech, każdy śmiech? Dlaczego ból psychiczny zamienia się powoli w ból fizyczny? Dlaczego raz obrazili mnie tak bardzo, że, gdy płakałam którąś godzinę z rzędu, zaczęło mnie boleć serce? Dlaczego ja pamiętam to wszystko, a gdy spotkam te osoby za kilka lat, ona nie będzie niczego pamiętała? Dlaczego staram się, robię tyle rzeczy dla tych osób, a oni nawet nie są w stanie mi podziękować? Dlaczego ja się w ogóle staram?
Dlaczego to robię? Dlaczego i tak mnie wyśmieją? Dlaczego muszę myśleć nad każdym swoim ruchem, a nie mogę być naturalna, tylko dlatego, że oni tu są? Dlaczego momentami jestem tym tak zmęczona, że muszę wyłączać telefon, laptopa, żebym nie mogła sprawdzać social mediów, bo zaraz znowu napiszą coś o mnie? Dlaczego muszę tam udawać kogoś kim nie chcę być? Dlaczego nie może być jak w gównianej, amerykańskiej komedii romantycznej? Dlaczego akceptacja to tak rzadko spotykane zjawisko? Dlaczego dają mi nadzieję, a później odbierają ją, krzywdząc mnie trzy razy mocniej? Dlaczego jestem tak wrażliwą osobą? Dlaczego nie mogę mieć na to wywalone? Dlaczego nie mogę być, jak przeciętna nastolatka, nie przejmująca się niczym, poza wyborem bluzki na imprezę? Dlaczego jestem wykluczana ze środowiska? Dlaczego moje poczynania nie są doceniane? Dlaczego, gdy zrobię coś tak samo dobrze jak inna osoba, ja jestem pomijana, a ona nie? Dlaczego jestem odrzucana, skoro jestem prawdziwa? Dlaczego? Dlaczego, za każdym razem, gdy czytam coś obraźliwego, czuję nóż w swoich plecach? Dlaczego tak często czuję się zdradzona?
